خانه ۱۰۰ متری اجاره ای ـمان را به پیشنهاد بانو ، با کسب اجازه از صاحب خانه ، تصمیم گرفتم که رنگ کنم، رنگی سفید و روشن که قلم بگیرد همه سیاهی ها و کثیفی های این چند سال که بر دیوار های این خانه نشسته است!
بسم الله گفتم و اسباب و ادوات رنگ آمیزی را خریداری نمودم و با هزینه ۵۰۰ هزار تومان ! دست به کار نقاشی شدم. کار تمام شد و بانو با خسته نباشید گویان و امثالهم به همراه یک چای لب سوز و لب دوز خستگی این چند روز را از تن ـمان بیرون نمود.
اعتقاد دارم ، آدمی در زندگی نیاز دارد هر چند وقت یکبار یک دست رنگ سفید بر دلش بپاشد و بزداید هر آنچه کینه و بدی و سنگینی است که بر در و دیوار دل نشسته است. راه های هر کداممان برای تمییزی دل می تواند گوناگون باشد ، مسیر و اسبابش هر چه که باشد مهم نیست ، مقصد است که مهم است.
یادم باشد در باب این موضوع؛ «مقصد ، همراه ، سفر » یک مطلبی را برایتان به اشتراک بگذارم . . .